25 Şubat 2009 Çarşamba
ENDÜSTRİYEL FUTBOL
Konuyla alakalı yazmaya başlamadan önce fazla eski olmayan ancak yaşattıklarıyla bizlerde derin yaralar açan o sürece dönmem gerekiyor...''Hedef uefa'' pankartıyla sahaya çıktığımız o maçtan sonra kendimize geldiğimizde ''susuz dede'' de alkol tüketiyorduk,yaranın derinliğini sahibinden başkası bilmezmiş,biz farkında değildik,gülüyor ve alkol tüketiyorduk,şehrin sokaklarında panzerler,her köşede polislerin olması gerekiyordu ancak biz gülüyor ve alkol tüketiyorduk.Çaresizlik!...''futbol afyondur'' ve bu oyunun kenarında,köşesinde,ortasında bulunan herkes profesyoneldir,profesyonelliğin de sözlük anlamı paradır. ''tavukmu yumurtadan çıkar yoksa yumurtamı tavukdan çıkar''sorusuna horozun verdiği cevap ''ben takar geçerim''dir,bugün futbolcu demeçlerinde açık açık söylenen şey ise ben aldığım paraya bakarımdır,yadsınamayan ve yadırganamayan şey ise bize empoze edilen futbol anlayışı budur.ilahlaştırmak istenilen futbolcular vardır ancak ilah olmadan önce uyulması gereken kriterler vardır,bu gün ilahlaşabilmiş futbolcuların azlığı buyüzdendir,sporun spor olduğu,futbolun ise yürek oyunu olduğu dönemlere bakıldığında her futbolcunun isminin önünde bir lakabının olduğu görülmekte ve sözkonusudur ki,o dönemlerde her kulüpte boş mukavele imzalayıp önce parayı hakedelim arkadaşlar diyen bir grup vardır.milyon dolarlar alıp,kılım döndü oynayamam,menopozdayım koşamam,ateşim var coşamam kusura bakmayın sizleri takamam diyen zihniyet kalbimizin orta yerinde bulunun arma aşkının içinde kendilerine en üst mertebede yer edinmişlerdir.bizler istemesekte atılan imzalar kişileri bu yavşak zihniyete sahip çıkma zorunluluğuna itmektedir ve ne hikmettir ki herkes gibi taraftarda profesyoneldir,bu saçmalığa ancak ve ancak takım kötü sonuçlar almaya başladığında tepkiselleşiyoruz.bir fırtınanın ortasında tutunabileceğimiz her şeye el uzatmak o fırtınadan daha tehlikelidir.tehlikenin ve yaranın derinliğinin farkında olmadan çözüm adına hiçbir şey yapmadan çaresizce akibeti beklemek,saçmalık.rekabet adı altında rakibinin içinde bulunduğu zor durumlar dalga geçme unsuru gibi algılansada,günümüz Türkiyesinde pek çok kulübün yaşıyacağı akibet aynıdır.sponsorların yönettiği bu oyunda camiaların güçlü sevenlerin ise çok olması sadece bu çöküşü yaşamayı biraz daha geciktirir...bir sonraki sene için uefa hedefi koyup 3 sene sonra Sidesporu yenip 3.ligde kalma uğraşı vermek,o uğraşdan mağlubiyetle ayrılmak.borçlar,transfer yasakları,hacizler,sevenlerin gözyaşları,amatör küme.biz bunları iliklerimize kadar yaşadık,acınızın ismi varmıdır diye soranlara GÖZTEPE dedik.bugün aynı akibeti uşakspor yaşıyor ve hiç kimse çözüm adına hiçbir şey yapmıyor yapılmadığı içinde kaçınılmaz son uşakspor'u da buluyor.şuan pekçok spor kulübü zor günler geçiriyor ve neyazıkkı bu süreçlerden geçen bizler gibi bu kulüplerde aynı akibeti yaşayacaklar,günü kurtarmak adına günlük hareket etmenin sonucu acımızın adı tuttuğumuz takımlar oluyor.yazık oldu demek hiçbir şeyi çözmüyor.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder